ไปซื้อปลาร้า

วันเสาร์ที่ผ่านมา (๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๖) เวลาประมาณ ๕ โมงเย็น ติ๋วชวนว่าไปหาซื้อปลาร้าแถวๆ วังผามาไว้กินมั๊ย เพราะว่าปลาร้าของที่บ้านใกล้จะหมดแล้ว ก็เลยหยิบมือถือมากดหาอ้ายคำพัน (พ่อหลวงคำพัน วิเศษภักดี-ผู้ใหญ่บ้านวังศิลา หมู่ ๘ สันมะค่า) ติดต่อได้แล้วสอบถามว่าแถวๆ บ้านพอมีปลาร้าที่เค้าขายบ้างมั้ย อ้ายคำพันว่าให้เข้าไปหาที่บ้าน ก็เลยเอารถปิคอัพ กต ๓๒๙๑ ของเราขับไปบ้านอ้ายคำพัน โดยเราจะเข้าทางด้านข้างโรงเรียนบ้านวัง บังเอิญพบว่าบริเวณทางเข้าหมู่บ้านมีการจัดตลาดนัด (คล้ายๆ คลองถมที่ป่าแดด) ซึ่งทราบทีหลังจากอ้ายคำพันว่ามีการจัดตลาดนัดที่นี่ทุกวันเสาร์ ตอนแรก  ติ๋วอยากแวะตลาดนัดด้วย แต่พอดีมันไม่มีที่จอดรถเลยไม่ได้แวะไปถึงพบอ้ายคำพันกำลังล้างรถเมล์    สีเหลืองที่ใช้รับส่งนักเรียนป่าแดดวิทยาคมอยู่พอดี เดินเข้าไปสวัสดีทักทายกันเสร็จ อ้ายคำพันชวนคุยว่ามานั่งก่อน รอแม่หลวงกลับมาจากพาหลานไปตลาดนัดอีกสักประเดี๋ยวก่อนเนาะ เราและติ๋วก็เลยนั่งคุยกับอ้ายคำพันในหลายๆ เรื่อง เช่น เรื่องวัดป่าวังศิลา ได้สอบถามว่าถ้าเอาลูกมาบวชที่นี่จะได้หรือไม่ ฯลฯ รวมทั้งถามถึงหัวหน้าสมศักดิ์(ศิริฯ) ด้วย สักพักแม่หลวงก็กลับมาจากตลาดนัด อ้ายคำพันบอก        แม่หลวงว่าให้เอาปลาร้าที่มีเค้ามีอยู่แล้ว ให้เรามาไว้กินโดยยกมาเป็นโถที่ใส่ขนมขาย (น้ำหนักชั่งทีหลัง-๗ กก.)

ถามเอาเงินค่าปลาร้าให้ อ้ายคำพันบอกไม่เอา บอกรู้จักกันมาไม่ใช่วันสองวัน มันพอมีแบ่งกันไปกิน ไม่เอาหรอกเงินทอง ยังไม่พอแถมกล้วยหอมทอง(ตัดให้ใหม่ๆ) อีก ๑ เครือ

ก็ตื้นตันในน้ำใจอ้ายคำพัน ก็ได้แต่ยกมือไหว้ขอบคุณอีกครั้ง หลังจากอ้ายคำพันเดินพาดูบ่อปลาที่เลี้ยงไว้หลังบ้าน รวมทั้งต้นไม้ต่างๆ ที่ได้ปลูกไว้ในบริเวณบ้าน กลับมานั่งคุยกันอีกรอบที่โต๊ะบริเวณหน้าบ้าน เมื่อได้เวลาพอสมควรก็ขอตัวลาอ้ายคำพัน และแม่หลวง กลับบ้านที่โรงช้าง โดยอ้ายคำพันบอกจะล้างรถเมล์ต่อ